در مطالعه ای که اخیراً در ژورنال Diabetologia منتشر شده است، محققان تأثیر بهبودی از دیابت را بر پیامدهای دراز مدت سلامتی مورد بررسی قرار دادند.

رمیسیون یا بهبودی دیابت چیست؟

بهبودی از دیابت نوع 2 (Remission) توسط بسیاری از بیماران قابل دستیابی است. اگرچه بهبودی دیابت به طور معمول با جراحی چاقی رخ می دهد، اما مداخلات سبک زندگی نیز در دستیابی به بهبودی از پیش دیابت و دیابت موثر بوده اند.

بهبودی از دیابت پس از جراحی چاقی، می تواند منجر به بیماری مزمن کلیه (CKD) و بیماری قلبی عروقی (CVD) شود. با این وجود، جراحی چاقی منجر به نرمال شدن طولانی تر قند خون نسبت به بهبودی از طریق مداخلات سبک زندگی می شود.

تا به امروز، هیچ مطالعه ای تأثیر بهبودی از دیابت با کمک تغییرات سبک زندگی را بر پیامدهای طولانی مدت سلامت، ارزیابی نکرده است.

در مورد این مطالعه

در مطالعه ی حاضر، محققان تأثیر بهبودی از دیابت را بر بروز بعدی CVD و CKD بررسی کردند. برای این منظور، یک تحلیل تعقیبی مشاهده ای از شرکت کنندگان در مطالعه Look AHEAD انجام شد.

مطالعه ی Look AHEAD، یک کارآزمایی تصادفی‌ و کنترل‌شده بود که اثرات مداخله سبک زندگی فشرده (ILI) بر پیامدهای بلندمدت سلامت را با روش حمایت و آموزش دیابت (DSE) مقایسه ‌کرد. این کارآزمایی 5145 بزرگسال چاق یا دارای اضافه وزن 45 تا 76 ساله مبتلا به دیابت نوع 2 را بطور تصادفی مورد بررسی قرار داد.

مداخله ی سبک زندگی فشرده شامل جلسات هفتگی فردی و گروهی در شش ماه اول بود و پس از آن یک جلسه انفرادی و دو جلسه گروهی هر ماه برای شش ماه بعدی برگزار شد. برای سال های دوم تا چهارم، هر ماه دو تماس با شرکت کنندگان در مطالعه برقرار شد.از شرکت کنندگان در این گروه خواسته شد که هر ماه بین سال های چهارم تا دوازدهم در جلسات حمایتی شرکت کنند. استراتژی های رفتاری برای کمک به این افراد برای رسیدن به اهداف وزن، اهداف رفتاری، فعالیت بدنی و رژیم غذایی استفاده شد.

به گروه حمایت و آموزش دیابت،سه جلسه گروهی سالانه با تمرکز بر حمایت اجتماعی، رژیم غذایی و فعالیت بدنی، ارائه شد. با این حال، به آنها پشتیبانی رفتاری شخصی ارائه نشد.

همه شرکت کنندگان در مطالعه یک ویزیت بالینی در شروع مطالعه داشتند و به دنبال آن ویزیت های سالانه ی پیگیری به مدت چهار سال و پس از آن هر دو سال یک بار انجام دادند. پرسنل مطالعه وضعیت سلامت، وزن بدن، قد، هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) و استفاده از داروهای افراد را در هر ویزیت بررسی کردند.

بهبودی از دیابت به عنوان "گذار از معیارهای دیابت به معیارهای پیش دیابت بدون استفاده از داروهای کاهش دهنده گلوکز" تعریف شد. پیامدهای اولیه بروز CKD و CVD بود.

یافته های این مطالعه

به طور کلی، 4448 شرکت‌کننده از مطالعه Look AHEAD پس از حذف کسانی که داده‌های پیگیری کافی نداشتند یا تحت جراحی چاقی قرار گرفتند، و یا در ابتدای تحقیق به بهبودی از دیابت دست یافتند، در این تجزیه و تحلیل باقی ماندند. حدود 12.7 درصد از شرکت کنندگان حداقل برای یک بار ویزیت بعدی، به بهبودی دست یافتند. شیوع بهبودی در سال اول برای گروه سبک زندگی فشرده 11.2درصد بود و هر سال 0.7 درصد کاهش یافت.

در مقابل، شیوع بهبودی در گروه حمایت و آموزش دیابت سالانه، حدود 2 درصد بود. وضعیت بهبودی و مدت زمان باقی ماندن در وضعیت بهبودی به طور قابل توجهی با طول مدت بیماری، مصرف دارو، و سطح قند خون ناشتا،HbA1c  و فشار خون سیستولیک مرتبط بود. افرادی که به بهبودی دست یافتند به احتمال زیاد در ابتدا از داروهای ضد دیابت استفاده می کردند.

افرادی که در وضعیت بهبودی از دیابت در دو یا چند ویزیت بعدی باقی ماندند، کمتر به CVD مبتلا شدند. علاوه براین، دوره‌های بهبودی طولانی‌تر با مدت زمان کوتاه‌تر دیابت، مرتبط بود.

بهبودی از دیابت با تغییرات در عوامل خطر و وزن در طول چهار سال، همراه بود. برای افراد بدون بهبودی میانگین کاهش وزن چهار کیلوگرم پس از یک سال و 2.2 کیلوگرم پس از چهار سال بود. در مقابل، میانگین کاهش وزن برای افرادی که حداقل برای چهار ویزیت در وضعیت بهبودی از دیابت باقی ماندند پس از یک و چهار سال به ترتیب 12.3 کیلوگرم و 9.6 کیلوگرم بود.

شرکت‌کنندگانی که به بهبودی از دیابت دست یافتند، نسبت به افرادی که همچنان دیابت داشتند، بهبود بیشتری در تناسب اندام و سطوح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) پس از یک و چهار سال نشان دادند. با این حال، افرادی که به بهبودی از دیابت دست یافتند، کاهش کمتری در کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) را تجربه کردند. شرکت کنندگانی که به بهبودی از دیابت دست یافتند، به ترتیب کاهش 40درصدی و 33 درصدی را درCVD  و CKD در مقایسه با افراد بدون بهبودی، نشان دادند.

در تجزیه و تحلیل با گروهحمایت و آموزش دیابت به عنوان مرجع، نرخ  CVDو CKD در افراد سبک زندگی فشرده که به بهبودی از دیابت دست یافتند، به ترتیب 23% و 40% کاهش داشت.

در تجزیه و تحلیل های طبقه بندی شده با تصادفی سازی، در گروهحمایت و آموزش دیابت، بهبودی از دیابت با کاهش 68 درصدی درCVD همراه بود اما با کاهش CKD مرتبط نبود. در حالی که در گروه سبک زندگی فشرده،بهبودی از دیابت با کاهش 34درصدی در CKD همراه بود اما با کاهش CVD همراه نبود.

نتیجه گیری

حدود 11 درصد از شرکت کنندگان در مطالعه تا سال اول بهبودی حاصل کردند که در سال هشتم به 4 درصد کاهش یافت. علیرغم دوره ی بهبودی کوتاه مدت، بهبودی به ترتیب با 40% و 33% کاهش CVD و CKD نسبت به شرکت کنندگان بدون بهبودی، همراه بود.

احتمال بهبودی از دیابت برای افرادی با دوره ی دیابت کوتاه‌تر، کاهش وزن بیشتر یا HbA1c پایین‌تردر ابتدای مطالعه، بالاتر بود. اندازه ی کاهش خطر CVD و CKD برای کسانی که بهبودی طولانی‌مدتی داشتند، بالاتر بود.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20240123/The-long-term-outcomes-of-diabetes-remission-and-its-impact-on-health.aspx